Het weer wordt ondertussen warmer. Of minder koud eigenlijk, want met maxima die schommelen tussen 12 en 15 graden hebben we niet veel overschot. Dit zou de warmste regio van Zweden moeten zijn, maar in Stockholm (400 km noordelijker) was het reeds 25 graden. Niet evident voor onze topclub in Kristianstad, maar het gras groeit nu tenminste. We doen er dan ook alles aan om de golfers een optimale spelervaring te geven en de hoge notering op de Zweedse ranglijst vast te houden.

Presentatie, presentatie, presentatie
Dit is wat de jonge Bevan Tattersal te horen kreeg op The Belfry en dit geeft hij op zijn beurt aan ons door. Er is geen tijdsdruk, maar het moet perfect zijn. Wanneer een maailijn niet naar je zin is: maai het opnieuw. Staat er ergens een bordje of paaltje scheef, stop met wat je bezig bent en zet het recht. En wanneer het gras op een pad stukgelopen is, dan halen we de zodensnijder boven en leggen we er nieuwe graszoden in. Het zijn details maar op een topbaan moet dit elke dag perfect zijn.
Holes en teemarkers worden hier dagelijks verplaatst. Dit om de speelschade te beperken, maar vooral ook om het speelplezier te verhogen. Mensen die in de lodges verblijven, spelen dagelijks en dan is het leuk om op een “andere” golfbaan te kunnen spelen.
Het onderhoud is hier behoorlijk fysiek. Zowel greens als tees worden met een simplex gemaaid en alle 82 bunkers op de East Course worden met de hand geharkt. De bunkerranden, die veelal bestaan uit gestapelde graszoden, worden handmatig met de schaar bijgeknipt. Ook dit is erg arbeidsintensief maar levert een perfecte afwerking op.
Fairways tot slot worden hier dagelijks gemaaid met opvang. Men doet er alles aan om de “diamanten” te perfectioneren. Deze moeten de correcte vorm hebben en recht naar de green gericht zijn. Om de fairways verder in topconditie te houden is de divotcrew elke dinsdagmorgen op post. Dit is een groep van een tiental senioren die vrijwillig alle divots van de fairways opvult. De leden zijn hier erg trots op hun golfbaan en deze klus wordt dan ook met plezier geklaard. Alles voor de presentatie!

Greenkeeper / Golfer
Voor sommigen hier is het een heel dunne lijn tussen greenkeeper en golfer. Alle greenkeepers hier spelen golf, maar er zitten ook twee professionele golfers tussen. Ludwig “Ludde” Nordeklint was voornamelijk actief op de Scandinavische Tour en de Challenge Tour. Hij is hier op de golfclub in Kristianstad ook bekend vanwege zijn hole-in-one op hole zeven, een par 4 dogleg. Ludde heeft het profgolf steeds gecombineerd met zijn job als greenkeeper, iets dat hij altijd verkozen heeft boven teaching pro worden.
Ake Nilsson begon ook op het Scandinavische circuit, maar bereikte na enkele jaren de European Tour. Met meer dan 30 toernooien en enkele top-10 plaatsen deed hij het zeker niet onaardig. De laatste jaren voor de pandemie speelde hij vooral op de Challenge Tour, maar dit jaar probeert hij zich opnieuw te plaatsen via de qualifying school. In tussentijd werkt hij als greenkeeper op zijn homeclub in Kristianstad. Hij doet dit met zoveel plezier dat hij zijn eigen toekomst na het golfen sowieso in de greenkeeping ziet.
Tegenwoordig lijkt het een vreemde stap, van profgolfer naar greenkeeping, maar dat was ooit anders. De eerste club professionals fungeerden vaak als greenkeeper. “Old” Tom Morris, algemeen beschouwd als de vader van de moderne greenkeeping, won tussen 1861 en 1867 vier keer The Open Championship… Het is ook niet helemaal onlogisch: Ludde en Ake zijn fysiek ijzersterk en ze koppelen hun aandacht voor detail aan hun inzicht voor golf. Ake heeft zo zijn eigen visie op greenkeeping: “ik wil de baan maken zoals ik ze zou willen spelen”. Is dat geen prachtige motivatie die je als greenkeeper kan hebben?
Met de GAB ijveren we er ook voor om onze greenkeepers aan het golfen te krijgen. Een goede chef proeft immers van zijn gerecht, nietwaar? We zijn dan ook heel tevreden dat onze jaarlijkse greenkeepersgolfwedstrijd nog steeds aan populariteit wint. Na een Coronapauze in 2020 hopen we dit in het najaar te kunnen hervatten. Ik kan zelf nog wel wat oefening gebruiken, dus mijn golftas staat klaar en ik vertrek dadelijk naar het oefenterrein. Hej så länge!

Michel Van Uffelen was in het verleden hoofdgreenkeeper op Golfclub Beveren en Koksijde Golf. De afgelopen vier jaar was hij verantwoordelijk voor de voetbalvelden van het Koning Boudewijnstadion en verschillende Belgische profclubs. Sinds april werkt en studeert hij in Zweden via het beursprogramma van FEGGA.