Bron: Greenkeeper.nl

De juiste balans tussen golf en natuur

Sinds twee jaar is Ben Hooper (34) de hoofdgreenkeeper van Golf De Palingbeek, als opvolger van Krist Calmeyn. En hoewel Hooper met respect praat over zijn voorganger, plaatst hij als new kid on the block wel duidelijk andere accenten. Waar Calmeyn de baan zag als een groen domein waar je ook nog kunt golfen, draait Hooper de zaken om: natuurlijk is de natuur belangrijk, maar De Palingbeek is primair een golfbaan.

Hooper: ‘Calmeyn wilde een stapje terug doen, de baan wilde een paar stappen vooruit. Daarom ging men op zoek naar een nieuwe hoofdgreenkeeper. Ik werkte op dat moment bij Kokzijde en was op zoek naar een nieuwe uitdaging: een grotere baan. Dus toen De Palingbeek contact met mij opnam, waren we het snel eens.’

Ambities
Hooper vertelt wat hij in het twee jaar bij De Palingbeek allemaal gedaan heeft. ‘Een van de eerste dingen die ik heb ingevoerd, is het instellen van foregreens. De Palingbeek maaide de fairway tot aan de rand van de greens. Dat betekent dat je met zware machines tot aan de greens komt. Het effect laat zich raden: veel compactie en Poa. De greenkeepersstaf was aanvankelijk niet blij met mijn beslissing, want het is natuurlijk wel extra werk. Maar toen we na een week of drie resultaat begonnen te zien, vonden ze het wel een goed idee. Verder heb ik meteen de samenstelling van het machinepark aangepakt.’

De ambities van de baan gingen veel verder dan alleen de relatief kleine aanpassingen in de dagelijkse routine. Het afgelopen jaar heeft Hooper als een soort projectmanager de bouw van een luxe state of the art drivingrange begeleid. De nieuwe drivingrange is compleet overdekt en wordt eerdaags voorzien van Toptracer Range, een interactief systeem waarmee je op een speelse manier je golfvaardigheid kunt verbeteren. Alle achttien afslagplaatsen worden voorzien van een Toptracer Range-monitor. En dat is niet het enige wat hightech is aan de nieuwe drivingrange. VDB Technics uit Genk heeft deze ook voorzien van een compleet geautomatiseerd balmanagementsysteem met de naam Droppit. Dit systeem beslaat uit een aantal onderdelen. Ten eerste is er de Belrobotics-ballenraper. Dan is er de eigenlijke Droppit, een module die op de drivingrange geplaatst wordt en waarin de robotballenraper zijn ballen kan lossen. Deze module reinigt de ballen en transporteert ze vervolgens via een vacuümleiding van ongeveer 50 meter naar een silo in de drivingrange. Golfers kunnen daar met een kaart een verse lading ballen bestellen. De basis van het idee is dat je ballen kunt rapen en uitgeven zonder dat dit werk kost. Het maaien van de drivingrange gebeurt overigens ook volautomatisch, met een robot van Belrobotics, en daarnaast is de toegang tot de kelder volautomatisch geregeld met een kaartsysteem.

WO I
Hooper: ‘Afgelopen winter was ik bijna non-stop met de bouw van de drivingrange bezig. Dat was weleens lastig, omdat ik ook de greenkeepers moest aansturen die met het winterwerk in de baan bezig waren. Daarnaast ging het werk niet helemaal voorspoedig. We kwamen een Duitse loopgraaf tegen op de plaats waar de drivingrange moest komen en vonden ook nog eens de nodige stoffelijke resten uit de Eerste Wereldoorlog. Interessant natuurlijk, maar het zorgt wel voor oponthoud.’
De Eerste Wereldoorlog is in Ieper – en dus ook op de golfbaan – nooit ver weg. Op het terrein van De Palingbeek stond ooit een kasteel, dat in ’14-’18 compleet is verwoest. Een kleine ruïne is alles wat daar nog van resteert. Verder heeft Hooper met zijn team een oude Engelse uitkijktoren uit die periode weer toegankelijk gemaakt. De toren wordt nu bewoond door vleermuizen.

Inmiddels is de drivingrange zo goed als klaar en het is echt een voorbeeldproject geworden. Voor golfbanen die een nieuwe drivingrange willen bouwen, is dit een goede inspiratieplek. Er zijn twee verdiepingen. Bovenin is de ball dispenser met twee aparte afslagplaatsen voor de golfpro. Op de begane grond, of eigenlijk in het souterrain, is een ruimte om golfkarren te stallen en op te laden en er zijn golflockers.

Meer plannen
Hooper: ‘We hebben nog veel meer plannen. Ik kan je niet alles zeggen, maar we zijn in ieder geval plannen aan het ontwikkelen op een extra 9-holesgolfbaan aan te leggen. We hebben op dit moment een 18-holes-championshipcourse en een kleine oefenbaan van vier holes-par-3. Twee jaar geleden werden die vier oefenholes eigenlijk amper bespeeld en vond ik de plannen om een volwaardige negen holes extra te bouwen wat overdreven. Maar door corona is het ledenaantal geëxplodeerd. Bij mijn komst op De Palingbeek zaten we op 700 leden, nu op bijna 1000 leden en daarnaast wordt er veel meer gegolfd.’

Meer golf, minder park
De Palingbeek meet volgens Hooper 70 hectare, maar doet veel groter aan. Dat komt vooral door de enorm brede fairways, die Hooper overigens al veel minder breed heeft gemaakt. Hooper: ‘Ik heb de fairways veel smaller gemaakt. De baan heeft nu meer definitie en is ook qua golf veel uitdagender. Blijft natuurlijk dat De Palingbeek zelfs in coronatijden een heerlijk rustige baan is om te spelen.’

Orange is the new green

Water
Een van de grootste uitdagingen van de greenkeepers is het groen houden van de baan in de zomer. De Palingbeek heeft een ondergrond van zware klei, die in de zomer keihard wordt en in de winter heel snel veel te zacht. Hooper: ‘Dat zachte in de winter was nooit een probleem, omdat er dan amper gegolfd werd. Nu is dat anders en wordt er, zoals overal, zo mogelijk 365 dagen per jaar gegolfd.’ Hooper probeert daar iets aan te doen door jaarlijks grote hoeveelheden zand op te brengen. Een probleem daarbij is dat De Palingbeek slechts een zeer beperkte hoeveelheid irrigatiewater heeft. De greenkeepers mogen alleen beregenen uit een vijver vlak bij het clubhuis, met een capaciteit van 11.000 kuub water. De wateropslag is dus beperkt, maar Hooper mag van de autoriteiten ook niet meer water gebruiken. Hij vindt dit veel te weinig, zelfs als je in beschouwing neemt dat alleen de tees en greens beregend worden. Hooper: ‘Wij hadden vergunning aangevraagd om tegelijk met de bouw van de nieuwe negen holes ook de buffervijver te vergroten, maar dat is helaas niet gelukt. We mogen verder helemaal niet beregenen uit de ondergrond. Ooit had de golfbaan een eigen waterput, maar de vergunning daarvoor is ingeleverd om aan een bepaald project mee te doen.’

Natuur
Hooper is als gezegd voorstander van een goede balans tussen golf en natuur – waarbij het in zijn visie allereerst om golf gaat. Dat wil niet zeggen dat de natuur geen rol speelt in zijn beleid of aanpak. Hooper is duidelijk een kenner. Tijdens ons korte rondje over de baan wijst hij aan wat er allemaal te zien is: herten, torenvalken, buizerds, spechten, eekhoorntjes. De natuur is nooit ver weg op De Palingbeek en er wordt ook alles aan gedaan om dat zo mogelijk nog te verbeteren. Zo past de baan sinusmaaibeheer toe. Ook op het gebied van chemie is Hooper terughoudend. Paardenbloemen op de fairway bestrijdt hij bij voorkeur niet. ‘In deze tijd van het jaar hebben wilde bijen al zo weinig voedsel. Dan is het niet verstandig om alle paardenbloemen uit de fairway te halen. Of je dat nu chemisch of mechanisch doet, maakt niet zoveel uit.’